Σαν σήμερα: 25 Αυγούστου 1989 – Το Voyager 2 πλησιάζε τον Ποσειδώνα
Στις 25 Αυγούστου 1989, το διαστημόπλοιο “Voyager 2” της NASA πραγματοποίησε μια πτήση δίπλα στον Ποσειδώνα, δίνοντας στην ανθρωπότητα το πρώτο κοντινό πλάνο από τον όγδοο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος. Σηματοδοτώντας το τέλος της Μεγάλης Περιήγησης της αποστολής “Voyager” στους τέσσερις γιγάντιους πλανήτες του ηλιακού συστήματος –τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα–, αυτή η πρώτη πτήση ήταν και η τελευταία, αφού κανένα άλλο διαστημόπλοιο δεν έχει επισκεφθεί τον Ποσειδώνα από τότε.
Η «Καθημερινή» αναφέρει στο σχετικό άρθρο της 26ης Αυγούστου ότι ο «Βόγιατζερ» «εντυπωσιάζει ως το τέλος». Πιο συγκεκριμένα, διαβάζουμε: «Νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του πλανήτη Ποσειδώνα έστειλε το αμερικανικό διαστημικό όχημα “Βόγιατζερ 2”, καθώς χθες τα ξημερώματα πλησίασε σε απόσταση, μόλις 3.000 μιλίων από τον πλανήτη και ήδη ακολουθεί την τροχιά του που θα τον οδηγήσει πέρα από το ηλιακό μας σύστημα».
Το εγχείρημα δεν ήταν εύκολο. Ο «παγωμένος γίγαντας», όντας περίπου 30 φορές πιο μακριά από τον Ήλιο από ό,τι η Γη, σύμφωνα με τη NASA, δέχεται περίπου το 0,001 της ποσότητας ηλιακού φωτός που δέχεται η Γη. Σε τόσο χαμηλό φωτισμό, η κάμερα του “Voyager 2” απαιτούσε μεγαλύτερη έκθεση για να μπορέσει να λάβει ποιοτικές εικόνες. Επειδή όμως το διαστημόπλοιο θα έφτανε σε μέγιστη ταχύτητα περίπου 90.000 χλμ./ώρα, ένας μεγάλος χρόνος έκθεσης θα έκανε την εικόνα θολή. Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα αυτό, η υπεύθυνη ομάδα προγραμμάτισε το διαστημόπλοιο να περιστρέφεται γύρω από τον πλανήτη όταν τον πλησίαζε, κρατώντας όμως ταυτόχρονα την κάμερα εστιασμένη στον στόχο του. Με αυτό τον τρόπο, η λήψη φωτογραφιών καλής ποιότητας κατέστη δυνατή χωρίς να διακόπτεται η συνολική ταχύτητα και κατεύθυνση του διαστημικού σκάφους.
Τα αποτελέσματα ήταν πράγματι εντυπωσιακά. Τυλιγμένος σε ζώνες νεφών στο χρώμα του γαλαζοπράσινου και του κοβαλτίου, ο πλανήτης που αποκάλυψε το “Voyager 2” έμοιαζε με τους αδελφούς του, Δία και Κρόνο. Οι επιστήμονες διέκριναν ακόμη μια τεράστια καταιγίδα σε χρώμα σχιστόλιθου, η οποία ονομάστηκε «Μεγάλη Σκοτεινή Κηλίδα», κατ’ αντιστοιχία της «Μεγάλης Ερυθράς Κηλίδας» του Δία. Ανακαλύφθηκαν ακόμη έξι νέα φεγγάρια και τέσσερις δακτύλιοι.
Σε αυτήν τη φάση, η ομάδα μηχανικών άλλαξε προσεκτικά την κατεύθυνση και την ταχύτητα του διαστημόπλοιου, ώστε να μπορέσει να κάνει μια πτήση κοντινή στο μεγαλύτερο φεγγάρι του πλανήτη, τον Τρίτωνα. Το πέρασμα από εκεί έδειξε γεωλογικά στοιχεία από νεαρές επιφάνειες και ενεργούς θερμοπίδακες, αποδεικνύοντας ότι ο Τρίτωνας δεν ήταν απλώς μια συμπαγής μπάλα πάγου, παρότι είχε τη χαμηλότερη επιφανειακή θερμοκρασία από οποιοδήποτε φυσικό σώμα που είχε παρατηρηθεί από το “Voyager 2”: μείον 235 βαθμοί Κελσίου. Σύμφωνα με την «Καθημερινή», η οποία δημοσίευσε και εικόνες από τον δορυφόρο του Ποσειδώνα, «ο Τρίτων συντίθεται από ένα παλιό παγωμένο ηφαίστειο, απότομους βράχους, ρήγματα και παγετώνες, όπως το έδαφος της Σελήνης»
Η ολοκλήρωση της πτήσης γύρω από τον Ποσειδώνα σηματοδότησε στην πραγματικότητα την έναρξη της Διαστρικής Αποστολής “Voyager”, η οποία συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Το “Voyager 2” και το δίδυμό του “Voyager 1” συνεχίζουν το ταξίδι τους σε εξωτερικές περιοχές του ηλιακού μας συστήματος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου